Karadeniz Turu 1.Gün (Amasya-Samsun)

Umarım bu yazının taslak halini görmemişsinizdir. Çünkü ben bir taraftan fotolarla boğuşurken bir taraftan iş yerinde yığılmış işlerimi eritmeye çalışırken, bloga yüklediğim fotolar gitmesin diye "kaydet" yerine "yayınla" tuşuna basmışım. :) Allahtan hemen farkettim de alel acele geri çektim yayından. Tabi yine de o kısacık zaman diliminde birileri aklıma ilk gelen cümlelerden oluşan o muhteşem komiklikteki taslak yazımı okumuş olabilir diyerek, buradan o şanslı azınlığa seslenmek isterim: "Okuduklarınızı unutun! Aslında ben çok güzel yazılar yazabiliyorum vallahi bak, ama taslak yazılarım komik oluyor işte böyle, unutun tamam mı? :)

Neyse,blog maceralarımı bırakıp Karadeniz maceralarıma gelmek istiyorum :) "Karadenize gidiyorum, bak gidiyorum, vallahi gidiyorum" diyerek başınızın etini yedim günlerce ama nihayetinde de gittim çok şükür :)

Evet, gittim ama hiç dönmek istemedim o güzel yerlerden. Aşık oldum doğasına, güzellliğine, yeşiline mavisine...

Bir sürü fotoğraf çektim, onları elemek biraz güç olacak benim için ama eleyip gezip gördüklerimi sizlerle paylaşacağım.

İnsan gezip gördüğü yerleri zaman geçince unutabiliyor. Ama böyle bir yazı hazırlayınca ve bir zaman sonra dönüp bakınca o yazıda anlattıklarına, yapılan gezi o zaman ölümsüzleşiyor bence.

Neyse tamam, uzatmadan başlıyorum anlatmaya.

7 günlük Karadeniz Turunu da Londra gezimde olduğu gibi gün gün anlatacağım.

Öncelikle ilk günün gezi rotasını veriyorum:

1- Amasya
2- Samsun

Gece yolculuğunun ardından 08.06.2015 Pazartesi sabahı gözümüzü şirin mi şirin, güzel mi güzel Amasya'da açtık. Namını, güzelliğini duymuştum ama karşısında olunca heyecanlandım yine de.

Amasya; ortasından Yeşilırmağın geçtiği, etrafında Ferhat'ın Şirin için deldiği hatta Barış Manço'ya askerliği sırasında "Dağlar Dağlar" şarkısına ilham olduğu söylenen dağların olduğu, şehrin içinde ise gayet havalı duran kaya mezarları manzaralı  yalı boyu evlerinin bulunduğu şirin mi şirin, pek bir fotojenik bir şehirmiş.

    Sokaklarında gezerken, açık hava müzesindeymişsiniz gibi hissediyorsunuz kendinizi

Yeşilırmak kenarında sıralanan, şehre hem modern hem de tarihi bir doku hissi veren Yalıboyu evleri pansiyon ve restoran olarak işletilmekte.

Amasya'yı çevreleyen dağlardan, Harşena dağının güney eteklerinde Pontus krallarına ait kral kaya mezarları bulunmakta. Kalker kayalar oyularak yapılan bu kaya mezarları şehre farklı bir büyü katmakta. Oraya çıkmak da mümkün ama biz bir önceki geceyi yolda geçirdiğimiz için çok yorgunduk ve yeşil ırmak kenarında yer alan bir restoranda öğle yemeğimizi yiyip kendimizi şehrin büyüsüne kaptırarak kral mezarlarının karşısında oturduk durduk öylece.

"Sadece oturduk" dememe bakmayın siz yine de. Gezmez olur muyuz hiç, gezdik tabi ki. Yemekten sonra, bakın nerelere, nerelere gittik;

Hazeranlar Konağı'na gitmişiz mesela, "mişiz" diyorum çünkü bu fotoyu görünce anca hayal meyal hatırladım oraya gittiğimizi :) Gezi boyunca o kadar konağa girip çıktık ki hangisi, nerede karıştı biraz bende. Ama korkmayın internetten sağlamısını yapıyorum öyle koyuyorum buraya.Yoksa yukarıda Memiş Ağa Konağı'nı da görebilirdiniz :)  (Memiş Ağa Konağı Trabzon'daydı :))

He tabi bir de meşhur Ferhat'la Şirin destanın gerçekleştiği su kanallarına gittik. Gittik yerinde gördük; Ferhat hala kavuşamamış Şirinine... :) 

Hikayeyi biliyorsunuzdur anlatmayayım şimdi, işte rehber bu hikayeyi anlatmaya çalışırken biz de İlknur'la kafalarımızı birleştirip Ferhat ve Şirin'le birlikte selfie çekmeye çalışıyorduk

Amasya'da bir selfie çılgınlığı söz konusu. Bu da meşhur selfie yapan Şehzade. (Biz onu otobüste gördük, inip yanına gitmeyi isterdik tabi ki ama çok yorgunduk. Bu fotoyu da internetten arakladım. Zaten ben çekmiş olsam birlikte selfie yapardık :))

2.Beyazid Külliyesi, Şehzadeler Parkı ve mumyaların olduğu Amasya Müzesi'ni de gezdik.

Yetmedi bir de Amasya Minaytür Müzesi yapıp ziyarete açmışlar oraya da gidelim dedik. Etrafı karartıp yukarıdaki manzarayı ışıklandırdıkları gece görüntüsü muhteşemdi, giderseniz muhakkak uğrayın.

Yok bu minyatür değil, bir tepeden çektiğim gerçek Amasya görüntüsü. :) Görüldüğü gibi, koca koca binalar olmadan da hem modern, hem tarihi, hem de düzenli bir görüntü verebiliyormuş bir şehir...

Amasya'yı çok beğenerek Kurtuluş mücadelemizin başlangıç noktası olan Samsun'a doğru yola koyulduk tekrar

"Samsun Karadeniz'in en modern şehri, Karadeniz'in İzmir'i" derler. Yani aslında "Doğunun Parisi, bilmem nerenin İstanbul'u" gibi tabirler bana saçma gelir. Örneğin İzmir'e Ege'nin İzmir'i mi diyoruz ki biz, hayır sadece İzmir diyoruz. Samsun'a da Samsun diyoruz işte.

Evet Samsun'un Karadeniz'in diğer illerinden biraz farklı bir görüntüsü var. İstanbullu olarak bizim alışık olduğumuz cinsten, yadırgamayacağımız binalara sahip. Bu da kalabalık bir şehir olmasından kaynaklanıyor bence. Benim hayal ettiğim tipik bir Karadeniz şehrine değil de İstanbul'un gayet orta halli bir ilçesine gelmişim gibi hissettim Samsun'un merkezinde otobüsten inince ben.

Bu da Kurtuluş mücadelemiz için ilk adımları attığımız Bandırma Vapuru Müzesi. Orjinaline sadık kalınarak hazırlanmış. Samsun'la ilgili fazla foto yok elimde. Sadece Atatürk anıtında bir de vapurda çekmişim.

Gezimizin 1.gününü bu mutlu fotomuzla bitirmek istedim. Biz çok gezdik, çok eğlendik. Yeni dostlar edindik hep birlikte yine çok eğlendik... Başımıza neler geldi merak mı ediyorsunuz? O zaman takipte kalın :)
Karadeniz Turu 2.gün yazısında görüşmek üzere...